Waar de norm niet over gaat, kreeg in het verleden ook al te weinig aandacht: het welbevinden van de mens. Het is niet omdat bijvoorbeeld een kantoor van 's morgens tot 's avonds voldoende verlicht is, dat het de optimale omgeving is voor de collega's die er werken. Men is het er tegenwoordig over eens dat dat we ons altijd het beste voelen, en dus het productiefst zijn, wanneer onze werkomgeving het dichtst aanleunt bij het natuurlijke dag-nachtritme, het zogenaamde circadiaans ritme.
Staafjes, kegeltjes, ganglioncellen
De oorzaak hiervan is een – pas relatief recent ontdekte – derde klasse van fotorecepteren. Terwijl staafjes en kegeltjes via ingebedde visuele pigmenten zowel licht-donkercontrasten als kleuren waarnemen, zijn de ganglioncellen niet verantwoordelijk voor beeldherkenning. Ze zijn eveneens lichtgevoelig, maar gebruiken deze informatie voor het regelen van het menselijk dag-nachtritme. De ganglioncellen zijn er ook voor verantwoordelijk, dat wij 's avonds op een bepaald tijdstip moe worden en gaan slapen – en niet al rond de middag. Omgekeerd geredeneerd betekent dit dat licht voor de mens niet gewoon licht is en dat 500 Lux en 5000 K 's morgens om acht uur niet hetzelfde effect heeft op ons als om drie uur in de namiddag.
